امشـب با دلـــم اتمــــــــــام حجت می کنم 

دلــم را خالی از ایـــــــــــن محبت می کنم

عـــاشــــــــق تــــــــــو بودن و ماندن خطا بود

دل تـــــــو از اولــــــــــــــــش   دور از وفا بود

تمــــام    آرزوهــــــــای دلـــــــــــم را باد برد

راست مــــــی گوید دلم، باید تو را از یاد برد

امشب با یقیــــــن رفتنــــت را باور می کنم

نـــداشتنت را با دل خــــــــــود یاور می کنم

مــــی روم راه دگـــر در زندگی طی می کنم

همه راهــــــی بجز آوارگـــــی طی می کنم

شایـــــــــد این آخــــــــرین شعر برایت باشد

واپـــــسین خلـــــــوت دل در هــــــوایت باشد

چرا باید مــــــــدام نقش این حکایت را کشید

وقتــــــــــی دلت بر دلم خط خیانت را کشید

در این هفت شهر عشــــق که دل یارش ببود

دلـــــــــخسته از سنگینـــــــــــــی بارش ببود

مـــــی روم دوباره خـــــــــــود را آغاز می کنم

قصـــه ی زنـــدگـــــی را از نـــو باز می کـــنم

از اولـــش یکی بود یکــی نبود را پاک می کنم

روزی هزاران هزار بار از عاشقی باک می کنم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: